Winter met de eerste tekenen van lente in de Generatietuin
AlgemeenHet is winter in de Generatietuin. De borders liggen er verstild bij. In de herfst zijn heel bewust alle vaste planten blijven staan. Zo bieden ze nog een schuilplaats voor allerlei dieren. Bovendien houden al die staketsels van stelen, afgestorven blad en uitgebloeide bloemen de grond een heel klein beetje warmer dan dat het op kale grond zou zijn. De planten zijn door hun eigen deken goed beschermd tegen winterse weersomstandigheden.
De dahlia’s kregen in de herfst een extra bescherming. De knollen zijn niet winterhard, ook al kunnen ze diep in de grond best wat vorst verdragen. De Generatietuin heeft geen goede opslagplaats voor alle dahlia’s en dus wordt de gok genomen dat ze de winter in de grond gaan overleven. Tot nu toe valt de vrieskou erg mee en is er goede hoop dat ze allemaal weer gaan uitlopen komend voorjaar.
In de herfst van 2020 zijn grote aantallen bollen geplant. Nu staan de eerste sneeuwklokjes alweer te bloeien. Ze zijn in een lange sliert geplant en ondanks kou en stormwinden geven ze een echt voorjaarsgevoel. Na de sneeuwklokjes komen de narcissen en krokussen en die worden weer opgevolgd door blauwe druifjes en boshyacinten. De bollen zijn massaal aangeplant en de verwachting is dat alles flink in aantal gaat groeien de komende jaren.
In de Generatietuin is nog een vroege aankondiging van de lente te zien. De cirkel met rabarber in de zomerbloemenborder vertoont al dikke uitlopers.
Niet alleen de mensen zijn dol op de Generatietuin. Ook de mollen zijn er stapelgek op. Er is deze winter een heel maanlandschap aan molshopen ontstaan. Dat wordt lastig maaien straks. Eerst maar aanharken al die zandbergen, voor de maaimachine aan de slag kan.
